เมื่อราว 30 ปี ก่อน….ทำข่าวแรกๆ ก็มี “เสธ.ต๊ะ” พลตรี บูรพา ต๊ะวิชัย คนนี้ แหล่ะ เป็น พี่เลี้ยง ให้นักข่าวสายทหาร หน้าใหม่ ตอนนั้น เป็น พันโท อยู่ สลก.ทบ…. ทำหน้าที่ประสานกับสื่อ จะไปทำข่าวที่ไหน อะไรยังไง สัมภาษณ์อะไร ให้ความรู้เรื่องทหาร เรื่องกองทัพบก
…นั่น เป็นงานในหน้าที่
แต่ หลังเวลาราชการ เสธ.ต๊ะ กับ นักข่าวสายทหารรุ่นเก่าๆ จะเป็น เหมือน เพื่อนพี่น้อง ไป กินข้าวต้ม กันริมถนน ส้มตำบ้างอะไรบ้าง …. เสธ.ต๊ะ และนักข่าว รุ่นพี่รุ่นใหญ่ ผลัดกันเลี้ยง บ้างก็แชร์กัน … เราเป็นนัองใหม่ สบาย อิ่ม…. แต่พอเรา โตมา แก่ขึ้นๆ เราก็มาทำหน้าที่เลี่ยงน้องๆ แทน เลี้ยงทั้งน้องนักข่าว และบางครั้ง ก็น้องๆทหาร บ้าง
นักข่าวสายทหาร กับ เสธ.ต๊ะ คบหากัน แบบที่เรียกว่า รู้จัก ยัน ลูก และเมีย
แถม ถ่ายทอดประสบการณ์ ชีวิตทหาร ให้น้องๆฟังเสมอ ให้เข้าใจทหาร มากขึ้น
โดยเฉพาะชีวิตทหารชายแดนอิสาน เพราะเสธ.ต๊ะ เคยปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่สีแดง ตั้งแต่จบใหม่ๆ โดนยิงไส้แตก แต่รอด มาได้
แต่พอเวลาผ่านไป เสธ.ต๊ะ โตขึ้น ย้ายออกไป เราก็ห่างกัน มากขึ้น ….. โทรคุยบ้าง เจอกันบ้าง แต่ด้วย หน้าที่การงาน และ สุขภาพ เราห่างๆกัน….
เสธ.ต๊ะ เป็น ทหารที่พูดตรง บางครั้ง มุกอาจแป้กๆ ไป บ้าง แต่ เป็นคนที่จริงใจ …. ไม่ค่อยพูด ชอบฟัง วิเคราะห์ และอมยิ้ม อมภูมิไว้
ช่วงที่ผ่านมา เจอ เสธ.ต๊ะ ทีไร ยศไม่ค่อยขยับ ตอนเป็นพันเอก และพันเอกพิเศษ ยาวนานเป็น สิบกว่าปี กว่าจะเป็น พลตรี และเป็นมา4-5ปี แล้ว จะเกษียณ ปี2565… ที่เพิ่อน ตท.21 เป็น พลเอก พลโท กันส่วนใหญ่ แล้ว …. เสธ.ต๊ะ ก็ยังคงค่อยๆเดิน ไปสู่วัยเกษียณ
มาเจอกัน อีกที วันนี้ เสธ.ต๊ะ ย้ายมาช่วยราชการ ที่ หน่วยบัญชาการทหารพัฒนา ….
เสธ.ต๊ะ ยังคงมีรอยยิ้ม เช่นเดิม กับน้ำหนักที่ลดลง ผอมลง และ กับ มุกแป้กๆ แต่ สะท้อนความจริงใจ ที่ยังเต็มเปี่ยม จากแววตา ที่ส่อประกาย มิตรภาพ อันยาวนาน
แม้ชีวิตรับราชการทหาร จะไม่รุ่งเรือง โดดเด่น แต่ เสธ.ต๊ะ คนนี้ ใจสู้ และอดทน เป็นที่สุด ทำงาน ไม่ปริปากบ่น
ขนาดโดนยิง ไส้แตก ยังไม่ยอมแพ้ รอดมาได้
นักข่าวสายทหาร จึงขนานนามเค้าว่า “บูรพา ไม่แพ้”
:
