ไดอารี่ และ กรุ๊ปไลน์
อาคารรับรอง ทร.สัตหีบ
อ่านแล้ว ต้องแอบ ยิ้มมมมม!!
ทั้ง ข้าวเหนียวมะม่วง
ทั้ง ข้าวเหนียว ทุเรียน
แบบมีปีก…. หรือไม่มีปีก คะ?!
บันทึกคนไทย ที่กักตัว ที่อาคารรับรองทร.สัตหีบ ถ่ายทอด เริ่องราว ผ่าน ไดอารี่ ทั้งอาหารการกิน ที่หลับที่นอน การตรวจร่างกาย …. และการดูแลแก้ปัญหา ให้ผู้เข้าพัก ทุกคน จะแอร์ไม่เย็น น้ำไม่ไหล ไฟดับ. ช่างทหารเรือ มาซ่อมให้ทันที
จะซื้ออะไร อยากได้อะไร อยากกินอะไร บอก มาทางไลน์ กรุ๊ป ได้เลย
แต่ก็มี เรื่องขำๆ ให้ได้ยิ้ม กันบ้าง !!
ไดอารี่คืนที่ 3 กักกันที่สัตหีบ
ระบุว่า ….. ศูนย์ ที่เราพัก…..,ให้นึกสภาพตึก เป็นโดนัท ที่มีแยมตรงกลาง
ตึกเป็นแป้งรอบๆ แยม คือศูนย์พี่เจ้าหน้าที่ตรงกลาง จะมีลำโพงอยู่ครับ
พี่ผู้หญิงคนนึง ก็จะประกาศข่าวให้ทุกคนทราบเสมอๆ แล้วเสียงมันจะดังมากๆ อยู่ในห้องก็ได้ยิน
ฟังๆพี่เขาพูดออกลำโพง เป็นสิ่งบันเทิงอย่างหนึ่ง แก้เบื่อแก้เหงาได้
ที่นี่จะมีกรุ๊ปไลน์ ขาดเหลือสิ่งใด ให้พิมพ์ ไปในกรุ๊ป
อยู่วันแรกๆ กรุ๊ปมันจะเด้งตลอดเวลา
แล้วเหมือนพี่แอดมิน พิมพ์ตอบ
ไม่ทันคนที่พิมพ์ เข้ามา จึงต้องพูดออกไมค์
ดังนั้นคนจะขออะไรต้องระวังๆ คนอื่นรู้หมด เสียงออกลำโพงดังมาก
“คุณผู้ชายห้อง 8033 คะ ข้าวเหนียวมะม่วงนี่ ไม่จำเป็นเนาะ ร้านค้าปิดหมดแล้ว”
“คุณผู้หญิงห้อง 6002 เอาแบบมีปีกหรือไม่มีปีก บอกด้วยค่ะ”
“ห้อง 8033 คะ ข้าวเหนียวทุเรียนก็ไม่มีค่ะ อดทน หน่อยนะคะ”
“นำ้ปลาพริกห้อง 3003 ด้วยค่ะ” (พี่ผญ. บอกเจ้าหน้าที่แจกอาหาร)
“คุณ bangzaaa ห้อง 8032 หยุดพิมพ์ก่อนค่ะ ตอบไม่ทันแล้วค่ะ กรุ๊ป ระเบิดค่ะ”
“พิมพ์สุภาพๆเนาะ เจ้าหน้าที่จะได้มีกำลังใจเนาะ”
แต่พี่เขาก็ใจเย็นนะ ตอบทุกคนจริงๆ
ห้องที่บอกมาเป็นห้อง สมมติ นะครับ แต่สิ่งที่ขอ ได้ยินมาจริงๆ
โซลูชั่นคือพี่เจ้าหน้าที่ได้แจกลิงค์ google form “สิ่งของที่จำเป็น” และกรอกลงไป ว่าขาดอะไร แล้วตอนเช้าเขาจะไปหามาให้
กระดาษชำระ แพมเพิส แป้งเด็ก ผ้าอนามัย แบบกลางคืน กลางวัน มีดโกน ผ้าเช็ดตัว you name it.
แต่ข้าวเหนียวมะม่วงนี่ไม่จำเป็นฮะ เห็นด้วย
ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่ดูแลครับ
…
บางส่วนจาก ไดอารี่ของ
FB:Bhurin Treetampinich
นักเรียนไทย school of Visual Artsที่ New York